صبرت که تمام بشود...

این روزها زیاد یاد آن مادری می افتم که رفت پیش امام صادق علیه السلام. گفت پسرم خیلی وقت است از مسافرت برنگشته خیلی نگرانم...

حضرت فرمود صبر کن پسرت برمی گردد... رفت و چند روز دیگر برگشت و گفت پس چرا پسرم برنگشت...

حضرت فرمود مگر نگفتم صبر کن؟ خب پسرت برمی گردد دیگر...

رفت اما از پسرش خبری نشد... برگشت؛ آقا فرمود مگر نگفتم صبر کن؟ دیگر طاقت نیاورد... گفت آقا خب چقدر صبر کنم؟...... نمی توانم صبر کنم..... به خدا طاقتم تمام شده... حضرت فرمود برو خانه پسرت برگشته... رفت خانه دید واقعاً پسرش برگشته... آمد پیش امام صادق، -آقا جریان چیست؟ نکند مثل رسول خدا به شما هم وحی نازل می شود؟...

آقا فرموده بود به من وحی نازل نشده اما: «عِند فناءِ الصّبر یأتی الفَرج......» صبر که تمام بشود فرج می آید... ‌

منبع: وسائل الشیعة، جلد ۱۵، باب استحباب الصبر فی جمیع الاُمور، حدیث ۲۰۴۶۶۲

خدایا تمام کن این صبر مارا... تمام کن این بی تفاوتی مارا نسبت به نبودنش... تمام کن این همه بی مهری و بی عطوفتی را...

خدایا دلم عطش میخواهد در این زمانه بی او... اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج بالحق عطشان کربلا