جمعه...

سلام آقا...

راستش را بگویم؟ نیا آقا! آماده نیستیم! این همه کار، درس، کارای فرهنگی! مسافرت و...تازه هفته دیگه هم عیده!

نیا آقا! اینجا کسی آمدنت را انتظار نمی کشد...نیا باران، زمین جای تو نیست! می دانم خودت نیز می ترسی بیایی و باز هم تو بمانی و یار نمایانی که خواسته هایشان تمامی ندارد...بیایی و بمانی با رفاهی که منتظرش هستیم...

نیا آقا!

آسمان دل کسی اینجا از نبودنت نمی گیرد...

ای همه وجود و آرامش، مردم این شهر شلوغ هوای بودنت را ندارند!

دلم برای گوش هایم می سوزد...برای چشم هایم...آقا "عزیز علی ان اری الخلق و لا تری"...اما تو...باور مکن...باور نکن مهدی فاطمه که بی تو دلمان بگیرد، باور نکن که غروب جمعه غم ندیدنت بر دلهایمان سنگینی کند............

خلاصه بگویم!باور نکن که...

قدمی برای ظهورت بردارم

که کوتاه بیایم از گناهان هرروزه ام....

خسته ام پدر...خسته از بودن های تکراریم...یک نظر مولا، آقا........یک نظر...

کاش باور کنیم...